Mucize Terapi

 Uzun yıllar önce, ergenlik zamanlarımda bir akşam evde televizyon izlerken Perihan Savaş'ın bir filmi denk geldi. Tabii çok sevindik, filmleri her zaman güzeldir. Eczacı bir kadın var filmde, bir de oğlu var. Eczaneye bir müşteri giriyor, kırmızı kravatlı, hoş bir adam. Çocuk adamı görünce eli ayağına dolanıyor, adamdan gözlerini alamıyor. Tam bu anda ben filmin konusunu anladım tabii. Kızarmaya, rahatsız olmaya başladım. Sanki filmden biri çıkıp benim de o çocuk gibi olduğumu söyleyecek gibi geldi. Annem de çocuk galiba kırmızı renkten etkileniyor dedi, sonra da ne biçim film bu diye kapattı. İlk o an aklıma takılmıştı. Acaba anlıyor mu benim de öyle olduğumu diye düşünmüştüm. Tabii cevabı hala bilmiyorum. Yıllar sonra o filmi merak edip sonuna kadar izlemiştim. Çocuğun eşcinsel eğilimleri var. Annesi fark ediyor ve çok üzgün. Sonra terapiste götürülüyor. Çocuk da ergenlik çağlarında. Birkaç seans o mucizeler yaratan :) terapiden alıyor ve sürpriiiz; çocuk artık kızlardan hoşlanmaya başlıyor. Filmlerde imkânsız diye birşey yoktur eyvallah ama izleyenlere verdiği mesaj gerçekten fenaydı. O kadar saçmaydı ki üzülemedim bile :))

Buna film diyelim geçelim ama ülkemizdeki bazı terapistlerden de güzel bir örnek vereyim. Terapiyi alan bu arkadaşın yazısını 10-15 yıl evvel okumuştum;

Hemcinsinden hoşlandığı için ailesinin desteği ile arkadaşımız terapiste gidiyor. Terapist hanım çocuğa kendi üretimidir diye düşündüğüm aşağıdaki terapiyi uyguluyor;

Öncelikle danışanına sevdiği bir meyveyi soruyor. O da portakal diyor. Daha sonra haftaya bir portakal ve bir soğan alarak terapiye gelmesini söylüyor. Danışan da alıp geliyor. Ve terapist " Bu soğan eşcinsellik ve bu portakal da heteroseksüellik. Soğanı tercih edersen ömür boyu ağzın yanacak. Haydi şimdi portakalı yemeğe başla" diyor. Sanırım bu zavallı arkadaş bu kadına gideceğine bir hocaya kendini okutup üfletse daha az zarar görürdü. Düşünsenize kadın soğanı mı portakalı mı seçeceğine bile karışmış. Hayır belki ağzı yansa da soğanı seçecek :))))

Gerçek hayatta bu terapist varsa filmdeki terapiste pek de kızamıyor insan değil mi:))

Yanlış hatırlamıyorsam bu terapi hikayesini bir blogda okumuştum. Umarım gerçek değil, gerçekten hikâyedir :))

Kalın sağlıcakla,

Yorumlar

  1. Sadece C.13 Ağustos 2022 20:05

    :)) ben bu nedenle işten atıldım ne diyorsun. 9 evet 9! Yaşındaki oğlunu bu eşcinsel midir nedir oyuncak alayım diyorum tavşancık istiyor diye (tam 15 sene oldu vallahi aklımdan çıkmıyor) bana getiren ve benim oğlunuz çok normal, çok tatlı bir çocuk ama sizin terapiye gelmenizi istiyorum dediğim için beni üstüme şikayet eden ve üstümün de bana gaylik düzeltme terapisi konusunda (ayıcık ya!) baskı yaptığı seslerin yükseldiği sonunda ciddi kavgamı verip çekip gittiğim ama o çocuğa ne olduğunu hala ara sıra düşünüp keşke o zamanki acemiliğime gelmeseydi de he he gaylik düzeltiyoruz diye çocuğa asıl ihtiyacı olduğu desteği verebilseydim dediğim kara bir anım var maalesef.. Maalesef.
    Ondan sonra bir çok güzel ergenle çalıştım ama o çocuğu unutmadım :( bu da işte karşı tarafın dramı bak..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kim Bilir13 Ağustos 2022 23:03

      Dualar Bobby İçin diye bir film vardı. O geldi şimdi aklıma :) Yapacaklarsa böyle filmler yapsınlar:)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Evvel zaman

 Sizinle bir çoğunu paylaştığım çocukluk anılarım peşimi bırakmayınca ben de onları terk etmenin yollarını aradım. Ve bu anıların etkisini azaltacak bir terapi yöntemi buldum. Aslında ben bulamazdım da tavsiye üzerine ulaştım demek daha doğru olacak.  Tabii etkisini azaltmak için de bu anıları tekrar tekrar hatırlamak gerekiyor. Evvel zaman içerisinde acılarla dans etmek. Onların <anıların> ölüm, benim ise yeniden doğum dansım. Buğulu bir pencereden gri, kasvetli hatıralara son bakış değilse de son etkileniş. Çoğu insan ölüm anında gözleri önünden bir film şeridi gibi geçerken izler bu anıları. Ama öteki çocuklar, yani ötekileştirilmiş çocuklar yeniden doğarak hayata karışmak için ölmeden önce ölür. Ve acıyı bedenlerinden sıyırıp atarak kaldığı yerden devam ederler. Çetin bir iş aslında bu. Bütün o anıları yine, yeniden, tekrar tekrar yaşamak gibi bir şey. Bir metronom eşliğinde sandığa gelişi güzel saklanmış bütün o anıları tek tek çıkarmak. Top, karı kılıklı, kız gibi, eheheheh
Devamı

İşte Benim Serüvenim 4

Çocukluk ve ilk gençlik zamanlarımda maruz kaldığım gay, top, kız gibi can acıtan sözlerden kurtulmak için çoğu zaman konuşurken sesime bile dikkat ederdim. Dublaj yapıyormuş gibi. Aman sesim ince çıkmasın konuşurken diye bayağı bir çaba sarf ederdim. Bu da yetmezdi, okulda, teneffüste bahçeye çıkınca kimlerin yanında oturmalıyım, nelerden bahsetmeliyim, eğer benimle alay ederlerse, derste devam etmemesi için konuyu nasıl değiştirmeliyim, eve gidince yüzümden üzgün olduğumu anlamasınlar diye mimiklerimi nasıl kontrol edebilirim bütün bunları ince ince ayarlamaya çalışırdım. Ama pek de işe yaramazdı. Yirmili yaşlarıma kadar yaşadığım bu çileli hayata bir de o dönem başımıza gelen ekonomik sorunlar da eklenince vücudum bütün bunları artık kaldıramadı. Bir gün gözlerim kör olacak diye aşırı bir kaygıyla ecel terleri içerisinde evde bir sağa bir sola koşuştururken buldum kendimi. Gözlerim durup dururken neden kör olacaktı, bu anlamsız kaygı da neydi hiç anlayamamıştım. Tarif edilemez sıkın
Devamı

Anlam Üzerine

 37 yıllık hayatımda anlam arayışım ile kanaat getirdiğim sonucun tam bir özetini yazmış Samiha Hanım. Ben var olmanın anlamının tam da bu şiirdeki gibi olduğuna inanıyorum; "Ruhum bir kalıbın esiri olmadan evvel, elimi bir el tuttu... Ve bana, güneşleri, seyyareleri, semavatın acayibini gezdirip, seyrettirdi.  Nihayet bir aleme getirerek; - "İşte misafir olacağın yer...     Burası dünyadır!" dedi. Şaşkın şaşkın etrafıma bakınırken de devam etti: - " Burada herkes kendi istidadına göre  bir tohum eker ve mahsul devşirir... Para, kadın, evlat, mevki, rütbe, şan ve şeref insanların en çok ekip biçtikleri tohumlardır... Sen de keyfine göre bu dünyaya bir çekirdek ekip mahsul topla!..." Böylece kimsenin kimseyi görmeden çalışıp didindiği bu patırtılı aleme ben de katıldım... Ben de onlar gibi ekip biçmeye başladım.  Ama bütün tarlalar benim olsa, tohumların, sabanların tek sahibi sade ben olsam, gene de geldiğim alemlerin zevkine takılı kalan gönlüm, bir türlü kend
Devamı