Çöplük
Dünyanın en feci şeyi hayatın ta kendisidir diyor kitabında Carolina Maria de Jesus. Brezilyanın çöplüğü dediği Favela'da yaşayan cesur, ahlaklı, bilge bir zenci kadındır Carolina. Üç çocuğu ile tahtadan iki göz bir kulübede yaşayan bu kadın yazmaya olan büyük tutkusu ile Favela'da yaşanan dram dolu hayatları tek tek kaleme almış. Ama ne dram! Çöplük isimli bu kitabı okuyunca kendi hayatımdan şikayet ettiğime utandığımı itiraf etmeliyim. Her sabah eve su getirmekle başlar güne Carolina. Sonra da karnını doyurmanın tek yolu olan yollardan kağıt toplama işine koyulur. Benim kaderim de açlıkmış diye yazar sonradan kitap olacak defterine. Açlığı rengine kadar bilir Carolina. Açlık sarıdır. İnsanın gözünden diğer renkleri siler, dünyayı sarı görür aç insan. Favelanın insanları açtır. Öyle açtır ki, bir gün bu kadar aç olmaya dayanamayan güzel bir zenci çocuk, bir kenara atılan çürük eti bulunca ateşte daha ısınmasına bile sabredemeden yer ve genç yaşta ölür. İşte politikacıların gö