Gay misin oğlum?

 "Yetinmeyi öğretti yıllar,    Bazen yutkunmayı...    Hoş görmeyi, boşvermeyi,    Ve en çok beklemeyi,    Hep beklemeyi.    Neyi?....    Sabah ezanları artık sıradanlığın habercisi   Artık sadece hüzünler kaldı geriye,   Ezanla uyanan...   Keşkeler, tüh'ler, ah'lar, vah'lar arasında,   Yaşamadan yaşanan zaman...." Yıldız Kenter-Hayat Iskalamayı Affetmez Kalın sağlıcakla....

 Çok başarılı bir ilkokul sonrasında ortaokula geçiş yaptım. İlkokul diploması alan son yıl bizimkiydi. Hemen aynı yıl, ilköğretim olarak sekiz yıllık eğitim uygulamasına geçildi. Hayat serüvenimin en acı yılları oldu. Ama bu yazımda beni ziyadesiyle sarsan bir an aktaracağım. Zamanın izafi olduğunu tam da bu 45 dakikalık ders diliminde hissettim diyebilirim. Bana 45 yıl gibi gelen o 45 dakikada...Resim dersiydi. Hocamız o gün keyifli bir gününde olacak ki bizimle bir oyun oynamak istedi. Bir öğrenci dışarıya çıkıyor, içeride hoca sessizce birini seçiyor ve öğrenci içeri çağırılıyor. Sonra diğer öğrenciler, kişisel özellikleriyle seçilen kişiyi anlatıyor ve dışarıdan gelen öğrenci tahmin ediyor. Ben her zaman başarılı ve öğretmenlerin sevdiği, sınıfta fark ettiği bir öğrenci oldum. Hoca da ilk turda beni seçti. Daha o an anladım neler olacağını. Ama çocukluk işte, hocam ben olmak istemiyorum diyemedim. O zamanlar öğretmenlere daha bir saygı beslerdik. Ve öğrenci içeri girdi. Parmaklar

 Yalnızlık- "Aynalar, bir aşina yüz arar, Bulamazsa çatlar, ölür kahrından. Ağaçlar, sabırla göğe tırmanır, Gülümseyen bir bulutun ardından. Ve, yüreğim...hayal kurar, Bir dost arar, durmadan... Kurtulmaya çalışır yalnızlığından. Geçmek bilmiyor zaman, Yalnız olunca insan. Ölüp kurtulmak kolay, Yalnızlık.....çok zor... İnan..." Yalnız kalmamanız dileğiyle, kalın sağlıcakla.