Sebepsiz
Öyle anlar oluyor ki, acılar sebepsiz uğruyor limanlara. Bir filmden, bir şarkıdan tesir eden o yoğun acı hissi kısa süreli de olsa sağlam bir silkeliyor. Küllenmiş ateş bir esintiyle yalazlanır ya kısa bir süre, onun gibi bir şey. Hayatla çetin bir savaş geçiren eskisi gibi olur mu bir daha? Silinir mi hafızadan o eski ama eskimek bilmeyen anılar? Bu akşam da bir dizinin karakteri canlandırdı zihnimde eski zaman acılarından birşeyler. Zihnim dağınık bir gardrop gibi. Eski giysiler birbiri üzerinde. O kadar fazlalar ki. O kadar karışıklar ki. Ne aradığını bulabiliyor, ne de kaldırıp atabiliyor insan. Hayat zor bir serüven. " Hayat haybeye vurmuyor yüzümüze belasını Hayat sokağımızda bir kehribar tesbih gibi Döküyor tanelerini takır takır yüzümüze …" Kalın sağlıcakla...